[Ekkusu]

-Amnezja mówisz... postaw ją na podłodze... i wyprowadź z tego transu, nie zamierzam pracować w takich warunkach. Koakuma!-Zawołała. Zaraz przy niej pojawiła się rudowłosa demonica w eleganckim ubranku.
-Przynieś mi kredę i szklaną kulę. Szklaną, nie kryształową jak poprzednim razem
-Oczywiście-I pach, poleciała...
"Magia? Możliwe, chociaż będę musiała to sprawdzić. Ja nic nie czuje... może to coś innego?"

[Servish]

- T-tak... nano...
Skoncentrowała się i przyspieszyła prace zmysłów dziewczynki. To może nie być magia? Może uderzyła się w głowę, gdy wpadła do tego dołu?

[Ekkusu]

Dziewczynka otworzyła oczy. Dalej wyglądała na senną, jednak była spokojna - tyle dobrego.
-Gdzie... jestem? Chce jeść...-W międzyczasie wróciła służąca z wymienionymi wcześniej przedmiotami. Patchouli sięgnęła po książkę leżącą nieopodal i zaczęła kreślić na podłodze symbole. Tytuł "Analiza Magiczna"
-Gdzie ją znalazłaś?

[Servish]

- W lesie, leżała w wykopanym przez kogoś dole, nano
Jedna kopia podeszła do bibliotekarki i pokazała jej zakrwawiony szpadel.
- Miała to przy sobie, nano...
Po tym jak pozostałe kopie puściły dziewczynkę, Emi odwołała działanie swojej karty.

[Ekkusu]

"Krew?" Zapytała siebie w myślach. Nie miała nawet zamiaru oglądać tego dokładniej, zresztą, miała inne zajęcia. Po namalowaniu paru symboli zaczęła recytować zaklęcia w innym języku, nieznanym wczesniej Emi. Brzmiał jednak bardzo egzotycznie... symbole na ziemi błyskały się wszelkimi możliwymi kolorami, aż w końcu kreda na podłodze spaliła się i pozostał tylko czarny tlenek.
-Ciekawe... nie wiem co jej dolega, ale na pewno skrywa w sobie bardzo duży potencjał magiczny... może to reinkarnacja jakiegoś maga?

[Servish]

Spojrzała na dziewczynkę. Ciekawe czy Emi też była w takim stanie, gdy się narodziła... to było dawno temu, wiec nie pamięta.
-Nie może jej pani pomóc, nano?
Zapytała ze smutkiem.

[Ekkusu]

-Musiałabym wyciągnąć cały jej potencjał na zewnątrz. Nie wytrzymałaby tego, widzę to-Emi nie wiedziała o czym ona mówiła, ale wystarczyło tylko spojrzeć na tą dziewczynkę - słaba, ledwo co trzymająca się na nogach, brak wiedzy ogólnej...
-...o czym wy mówicie?-Zapytała przestraszona

[Servish]

- To co powinnam zrobić, nano? - zaczęła trochę panikować z powodu własnej bezsilności - Ma pani jakiś pomysł co mogło jej się przydarzyć, nano?

[Ekkusu]

-Myślę!-Czarodziejka skrzywiła się gdy ją tak popędzała. Stanie jej zbrzydło, więc usiadła na krzesle kontynuując rozmyślania.
"To byłoby najbardziej prawdopodobne, co jeszcze... uhum..."
-Jeszcze coś mogło ją opętać, ale nie jestem specjalistką w tej dziedzinie. Chociaż wydaje mi się, że to inaczej by wyglądało... jeszcze... ummmm... mogła się uderzyć w głowę tą łopatą?

[Servish]

Może ta dziewczynka nie ma wspomnień, bo dopiero się zrodziła?
- Mówiła pani, ze posiada duży potencjał magiczny.... czy może pani określi jaki to typ youkai, nano?

[Ekkusu]

-W najbliższym czasie powinno to wyjść...-Patchouli zastanawiała się chwilkę... "Będę tego żałowała..."
-Macie gdzie spać? rezydencja ma sporo pokoi, więc jeżeli Remilia się zgodzi to jeden z nich może wam posłużyć

[Servish]

Wolałaby tu nie zostawać. Ale nie może teraz opuścić tej dziewczynki.
- Dobrze, nano... A ile to potrwa, nano?

[Ekkusu]

-Mnie się nie pytaj, każdy youkai dorasta inaczej. Może za dzień, może za dwa, może za tydzień... muszę trochę poszukać-Patchouli popatrzyła na demonicę. Ta po chwili konsternacji i wzdrygnięciu w rodzaju "Ah, no tak, przepraszam!" podała jej kartkę i pióro.
-Możecie już iść. Pewnie spotkacie Sakuyę to was przedstawi Remilii. I uważajcie na takiego jednego, jak będzie za bardzo komplementował to go po prostu zignorujcie "Irytujący pajac..."

[Servish]

- Dobrze, nano...
Pomogła dziewczynce ruszyć się z miejsca i razem skierowały się do wyjścia. Szukają Sakui. Ciekawe kto to?

[Ekkusu]

Dziewczynka wciąż była zdezorientowana tym co się wokół niej dzieje, więc dała się bez problemu prowadzić za rączkę. Gdy tylko obydwie skręciły, Emi wpadła na coś miękkiego. Odsunęła się odruchowo, i zobaczyła...
Na pierwszy rzut oka była to zwykła pokojówka. Znaczy się, to ubranie i w ogóle. Jednak gdy podniosła wzrok ujrzała chyba drugą najchłodniejszą osobę w swoim życiu. Białe włosy, chłodne oczy... nawet ten uśmiech nie pomagał, bo na kilometr było widać, że wymuszony. Chociaż palmę pierwszeństwa niewątpliwie miała tamta pokojówka z podziemi. Jakieś krewne? Ale tej mogła czytać w myślach... i chyba wolałaby jednak nie. Aktualnie zastanawiała się jak tym razem ukarać osobę pilnującej bramy.
-Witam. Panienca Scarlet nie wspominała mi o gościach. To znaczy, że jesteście tutaj bez jej wiedzy. Mogę wiedzieć co robicie niezaproszeni w środku rezydencji?