[Kosiek]

Wszyscy

Bezpiecznie dotarliście do kolejnego rozwidlenia. Kolumny lodu stworzone przez Mercuriusa poddały się dopiero jakieś piętnaście sekund po tym jak ostatnia osoba minęła gilotyny. Kolejne rozwidlenie również wyglądało wielce rozrywkowo.
Droga na wprost była naszpikowana, ale dla odmiany pod sufitem i na ścianach stalowymi bronami.
Korytarz na lewo był kompletnie pusty.
Korytarz na prawo zawierał w sobie sześć kamiennych statui. Każda z nich przedstawiała sobą Gorgonę uzbrojoną w dwa miecze.

[Losik]

Anrin

To co ujrzał przy kolejnym rozwidleniu bardzo mu się nie spodobało.
Z jednej strony korytarz który aż woła "wejdźcie do mnie tu nic wam się nie stanie ... ale najpierw spiszcie testamenty."
Z drugiej kolejna dawka śmiertelnych kolców tym razem z trzech stron. Nie miał ochoty w nieskończoność testować swojej zręczności i szybkości, bo kiedyś pewnie skończy tak jak Raion ostatnim razem, z tym, że jego akurat trzeba będzie zeskrobywać ze ściany po pierwszym takim doświadczeniu.
Z trzeciej strony z kolei posągi...  To przywodziło mu na myśl spotkanie ze zbrojami które kosztowało ich zbyt wiele trudu, a przede wszystkim czasu który teraz wydawał się dużo cenniejszy. Poza tym Gorgony nie wyglądają na coś równie wspaniałomyślnego i honorowego jak rycerze, pomijając moc z której słynęły ... Choć to chyba tylko posągi, więc raczej jej nie mają ... Raczej. Każda opcja wydawała się zła, pytanie tylko, która była najmniej zła.
-Więc gdzie teraz?-Spytał nie mając żadnego pomysłu, choć korciło go coraz bardziej ryzyko wybrania "pustego" korytarza.

[fretka]

Uokawa
-Jeśli zamierzacie iść w prawo, nie przyglądajcie się tym posągom, a już na pewno nie ich twarzom - powiedziała do wszystkich.
Korytarz na wprost kusił swoją zawartością, jednak pewnie chęć skorzystania ze sprzętu pewnie ukrywa w sobie kolejne pułapki. Z kolei korytarz po lewej był podejrzanie pusty...
-Z tych wszystkich dróg chyba prawy korytarz wydaje mi się najmniej podejrzany. A wam?

[Ignuss]

Kazuma

- Najmniej podejrzana chyba ta środkowa droga. Po prostu więcej żelaztwa, żadna filozofia - powiedział z uśmiechem.
- Z tymi statuami nigdy nie wiadomo co może wyskoczyć. Ale miła odmiana od takiego skakania. I najśmieszniej by było, gdyby te puste korytarze były właśnie tymi właściwymi, bez pułapek - zachichotał.

[Raion]

Raion

W lewo nic nie ma. Stare mądre przysłowie mówi "czasami najlepsza opcja to najłatwiejsza opcja" nikt przecie nie mówił, że pułapki są wszędzie. Nie? Chodźmy w lewo! Kto pierwszy? Na pewno nie ja. Haha. - Zaśmiałem się sugerując innym łatwą drogę po czym dodałem - A tak na poważnie, ruszam do tych Gorgon.
Skończyłem mówić, po czym poszedłem do skamieniałych potworów. Szedłem z zamkniętymi oczyma nie przyglądając się posągom, jedynie moje trzecie oko przyglądało się ich umysłom, jeżeli to nie są tylko posągi.

[Ignacy Przybylski]

Merc

Ciekawe, czy znowu zrobi z siebie mięso armatnie. I tak trzeba mu przyznać, że jest całkiem twardy.
Stworzył prowizoryczne lusterko z lodu i obserwował nim postępy satori.

[Kosiek]

Wszyscy poza wyjątkiem...

Patrzyliście na Raiona jak wszedł odważnie pomiędzy kamienne potwory. Nie wiecie co nim kierowało w podejmowani tak radykalnych działań, ale na pewno nie był to rozsądek.

Raion

Zagłębiłeś się w Salę Gorgon. Twoje Trzecie Oko nie wykryło żadnych myśli. Maszyna. Niemniej kreatury i tak ruszyły się ze zgrzytem kamienia o kamień. Ich usta otworzyły się w niemym krzyku, a broń wzniosły wysoko pod sufit. Ale i tak, najgorszym dźwiękiem był zgrzyt mechanizmu opuszczającego stalowe płyty na obu końcach korytarza...
Cóż czynisz?

[Raion]

Raion

Otworzyłem szeroko oczy i zacząłem biec. Najszybciej jak tylko potrafiłem. Jedyną opcją było teraz się wrócić, lub pobiec do następnej komnaty. Drzwi się zamykały, więc musiałem zdążyć zanim się zamkną. Mogłem także spróbować się wrócić, ale prawdopodobnie na to samo by mi wyszło, więc bez zastanowienia, po prostu starałem się przebiec.

[fretka]

Uokawa
-CO TY ODPIERNICZASZ?! MÓWIŁAM NIE PATRZEĆ TO NIE PATRZEĆ! - darła się w stronę Raiona Uokawa. Spartolił całą sprawę przesadną pewnością siebie - mogliby przejść tą drogą spokojnie, gdyby nie używał trzeciego oka jak zabawki, którą widzi w życiu pierwszy raz i musi wypróbować ją na wszystkim. Piekliło ją to niemiłosiernie.
-Zostawmy go, zasłużył na to sobie - skwitowała całą sytuację, otrzepując wymownie ręce. Nie chciało jej się nawet myśleć o pomocy mu.

[Ignacy Przybylski]

Merc

No proszę, w końcu.
Wyrzucił lusterko i udał się w kierunku środkowego korytarza.
Ciekawe, jak działa ta pułapka, nie mam takiego cielska by to sprawdzać na własnej skórze.
Zaczął przyglądać się korytarzowi próbując znaleźć mechanizm odpalający pułapkę.

[Losik]

Anrin

Uaa ... Już po nim. Skwitował w myślach widząc opadające stalowe płyty. Dość ironiczne, że akurat ten który mógł mieć tyle mądrości co my razem wzięci robił najgłupsze błędy na drodze. Cóż jedna osoba mniej, jedna ścieżka mniej.
- Pozostały nam dwie drogi, trudna bądź ryzykowna, którą wybieramy? -Spytał choć prawdopodobnie znał już odpowiedź...

[Ignuss]

Kazuma

Schylił się i zasalutował na pożegnanie poległemu (może jeszcze nie do końca, ale to kwestia czasu) towarzyszowi, zanim opadła płyta.
- Spoczywaj w pokoju - mruknął prostując się.

- No, to teraz przynajmniej mniej do wybierania drogi - zawołał. - Czyli jednak kolce. Znowu...
Sam nie ma specjalnego pomysłu. Dostosuje się jakby co do tego, co robią inni.

[Kosiek]

Raion

(click to show/hide)

Roll SZYB: k100+60, Total 90 / 160

Zacząłeś biec. Najszybciej jak tylko potrafiłeś. Zrobiłeś nawet wślizg. Ale zamiast wypaść za Salę Gorgon zatrzymałeś się na stalowych drzwiach, które zamknęły się ze złowieszczym trzaskiem. I w tym momencie posągi zaczęły wypuszczać gęstą, zieloną mgłę. I nie było by w niej nic strasznego, gdyby Twoje ubrania nie zaczęły się rozkładać na Twoich oczach.
Z resztą, pal diabli ciuchy. Świństwo zaczynało dobierać się do Twojego ciała. I w tym momencie zacząłeś przeklinać monstrualną wytrzymałość swojego ciała i umysłu. Kwaśny gaz żywcem rozpuszczał Twoje tkanki. Jedyne, co mogłeś zrobić, to wyć z bólu, nie tracąc przytomności, przez czas, który wydawał Ci się wiecznością.
A towarzysze, zostawili Cię na pastwę losu...

(click to show/hide)

Tak, niestety Tu kończy się Twoja przygoda. Dziękuję za grę i życzę więcej szczęścia w innych sesjach. Nagroda za to gdzie doszedłeś, oraz konsekwencje porażki zostaną opisane w temacie informacyjnym.
Dalsze koleje Twoich losów zostaną poruszone w epilogu tej części aktu.

Those who survive...

Nieziemskie, potępieńcze wycie odezwało się zza stalowej bramy Sali Gorgon. Nie udało mu się. A te dźwięki na długo zostaną w pamięci... Tym bardziej, że Wasz niedawny towarzysz jęczał tam ponad minutę. Dawało to dobry obraz tego jakże przyjemne rzeczy czekały na tych, którzy zawiodą siebie samych w tym miejscu próby.
Zostały Wam dwie drogi. Pusty korytarz i monstrualna gardziel wypełniona stalowymi kłami czekającymi na ofiarę.

Mercurius

(click to show/hide)

Roll PERC: k100+115,  Total 119 / 215

Poza tym, że płytki w Gardzieli mają bardzo równe krawędzie i są mniejsze od tych w reszcie korytarzy, nie zauważasz nic ciekawego.

[Ignacy Przybylski]

Merc

Wrzaski satori bądź co bądź go rozproszyły, bardzo nieprzyjemne dźwięki.
Co te stwory mu robią? Cholera, nie mogę znaleźć wyzwalacza.
- Chciałem sprawdzić jak to przejść bez uruchomienia czegokolwiek... Szczerze mówiąc, też byście mogli spróbować. - Zwrócił się do reszty. - Pewnie chodzi o podłogę, brony na suficie mają odstraszyć od skakania. Być może wystarczy dość nisko przelecieć, choć to nadal ryzykowne.

[fretka]

Uokawa
Jęki dogorywającego Raiona były dla niej upiornym dźwiękiem. Częściowo pożałowała swojej decyzji o tym, aby mu nie pomagać, jednak rzeczywiście ona sama nie była w stanie nic zrobić. No nic, trzeba się będzie wziąć w garść i iść dalej, nie rozmyślając o nim za dużo.
Wysłuchała Mercuriusa i pierwsze, co jej przeszło przez myśl to Ta, też mamy sprawdzić, by nas zasiepało to, co jest na ścianach i suficie? Wielkie dzięki. Wyciągnęła kartkę, namalowała niedużego lisa, a po ożywieniu go kazała mu wejść w uzbrojony po... sufit korytarz. Może on się na coś natknie albo coś wdusi.